Einstök stemning á táknrænum bæjarstjórnarfundi
Fundur bæjarstjórnar 19. júní var eingöngu skipaður kvenbæjarfulltrúum og voru konur í Garðabæ hvattar sérstaklega til að mæta.
-
Bæjarstjórnarfundur Garðabæjar var með öðruvísi sniði í tilefni 110 ára afmælis kosningaréttar kvenna til Alþingis.
Bæjarstjórnarfundur Garðabæjar í gær, 19. júní, var með öðruvísi sniði í tilefni 110 ára afmælis kosningaréttar kvenna til Alþingis. Fundurinn var eingöngu skipaður kvenbæjarfulltrúum og voru konur í Garðabæ hvattar sérstaklega til að mæta.
„Við föngum réttindum kvenna með táknrænum fundi þar sem konur leiða umræðuna,“ sagði Margrét Bjarnadóttir, forseti bæjarstjórnar Garðabæjar.
Í tilefni þessa hátíðarfundar var tillaga að árlegu leiðtogaverkefni fyrir ungar konur í Garðabæ kynnt og var tillagan samþykkt samhljóða. Umrædd tillaga snýr meðal annars að því að stuðla að valdeflingu ungra kvenna sem hafa áhuga á stjórn- og samfélagsmálum og vilja rækta leiðtogahæfni sína. Valdir fulltrúar úr bæjarlífinu leiða verkefnið og fá þær það hlutverk að vinna með þátttakenda yfir eitt ár með verkefnavinnu, samtölum o.fl. Lokaviðburður verður haldinn 19. júní ár hvert.
Fundargerð bæjarstjórnar frá 19. júní má skoða hérna
Sérstök orka
Sigríður Hulda Jónsdóttir segir einstaka stemningu hafa ríkt á fundinum. „Það var strax samstaða um það meðal allra bæjarfulltrúa óháð flokkum og kyni að hafa bæjarstjórnarfundinn 19. júní eingöngu skipaðan konum til að heiðra jafnrétti og kvennabaráttuna. Þær konur sem á undan hafa gengið sýndu bæði hugrekki og þrautseigju. Það var einstök stemming á fundinum og virkilega gaman að finna kraftinn, samkenndina og virðinguna þrátt fyrir ólíka flokka og stundum ólík sjónarmið sem er bara eðlilegt í þessu starfi,“ segir Sigríður Hulda.
Þorbjörg Þorvaldsdóttir tekur í sama streng. „Það er alveg sérstök orka sem fylgir því að vera á kvennafundi. Auðvitað fjölluðum við um öll mál eins og venja er, en 110 ára afmæli kosningaréttar kvenna setti mark sitt á fundinn og jafnréttismálin yfirhöfuð. Þakklæti, gleði og samstaða einkenndi þennan fund og ég geng út af honum full vonar og eldmóðs fyrir hönd næstu kynslóðar kvenna í Garðabæ,“ segir Þorbjörg.
